САҒЫНЫШ....
Күндер өтуде... Сол баяғы солғын тартқан жүзіңді даусыңды ұмытпаппын. Мүмкін сен өз жолыңмен кеткенде шығарсың. Бірақ мен әлі ұмытпадым. Баяғыша өзіңменен күледе алмаймын, қуанып, мұңаяда алмаймын. Өйткені бір екі қадам жерде тұрғаныңмен. Бәрін ұмытқан секілдісің. Сағындым білесіңбе? Сағындым. Баяғыдай суреттріме менікі деп те,жаным деп те айтатын адам жоқ.. Бұрынғыдай тунык көздеріне унiле алмаймын...Қазірде бәрін ұмытқандай көрінесің...Вкда адамдардан келген хабарламаларды оқып оған күлгеніммен, баяғы сен күлдірткен жүзіме шуақ силағандай бола алмаймын. Қанша жерден қырғын адам келіп сүйем күйем дегенімен сенің бір ауыз "Жаным" деген сөзіңе де жетпейді. Әр күн сайын вкда хабарлама келгенде сен жазған шығарсың деген үмітпен қараймын...Парақшанды күнде қарайтын едім, оныда менен артық санап оширип тастапсың.. Міне 1,5 ай болды сол парақшаңды кетіргеніне..Басқа адамдарға қарамай тек сені күтудемін. Өтінемін мені тым құрыса осы жаз мезгілінде қуантшы... Күткен жылым ренжумен өтпесіншi өтінемін...